hep aynıydı....farkedilince bir telaş, sıcak basması, kaçış, yalnızlık isteğiyle gelen gözyaşları...
bunaldığım günler geldi...
rabbim o perdeyi kaldırınca herşey nefis gözüyle görülüyordu...
çirkin, anlamsız, çok acımasız...
neydi onlar...
sevdiklerim neden birden nefret ettiklerim oluyordu...
sevgi ondan nefret benden...
sonuç aynı...
bu oyunu daha öncede oynadım...
başrolde ben...
dargınlarda ben...
yağmursuz yarınlarda ıslanmışım...
ben değişmem huyumuz güzelleşsin yardım et...........
gönderen:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder