hayatla aramda kocaman duran

binbir kilit binbir zincir taktığım

ne kendime ne de dünyaya açtığım

bir kapı var hep yüzlere kapattığım

açmak şöyle dursun aralamak bile

dolduruyor etraftaki çaresiz insanların matemini içime

hırslar ve kıskançlıklar sızı veriyor sinsice içeriye

binbir saldırı binbir taciz oluyor gönlüme

bu yüzdenir ki kapım her daim kapalı

Not: uzun yıllardır hatta lise yıllarımdan bu yana hiç şiir yazmamıştım..ortaokul yıllarımda bu konuda çok iyiydim..pek çok yarışmada başarılarım var her neyse..geçen gün nefertari ablamla oturuyoruk..dedim ki acaba hala şiir yazabiliyor muyumdur?? ne yazsam acaba dedim kafamı kaldırınca kapıyı gördüm..inananın 2 dakikada yazdım bunları..neden mi melankolik açıkçası hem gırgır için hem de bu tarz iç karartıcı şiirler gençler arasında moda:))ehh fenada olmadı sanki..aslında silecektim ama eşim beğendiğini söyleyince silmekten vazgeçtim...